PROCEDURA POSTĘPOWANIA W SYTUACJACH KONFLIKTOWYCH CZŁOWIEK-WILK

 

OGÓLNODOSTĘPNA PROCEDURA POSTĘPOWANIA
W SYTUACJACH KONFLIKTOWYCH CZŁOWIEK-WILK OPRACOWANA PRZEZ GENERALNĄ DYREKCJĘ OCHRONY ŚRODOWISKA

(opracowane na podstawie: „Nowak S., Mysłajek R. W., Okarma H., Śmietana W, 2005, Analiza dotychczasowych rodzajów i rozmiaru szkód wyrządzanych przez wilki oraz stosowanie metod rozwiązywania sytuacji konfliktowych, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków”)

Miejsce bezpośrednich
obserwacji wilków

Wygląd i zachowanie wilka

Zalecane działanie

W pobliżu (< 1 km) lub w obrębie dużego
kompleksu leśnego lub na terenie z przewagą
obszarów leśnych, również sporadycznie w
pobliżu zabudowań na tych terenach

Osobnik niesprawiający wrażenia chorego, oddala się od człowieka.

Sytuacja normalna, nie jest potrzebna interwencja.

Dowolne

Osobnik nie sprawia wrażenia chorego, nie ucieka przed jadącym pojazdem, np. biegnie obok.

Sytuacja normalna, nie jest potrzebna interwencja.

W obszarze zabudowanym, nawet w mieście.

Osobnik zdrowy, sprawia wrażenie przestraszonego (podwinięty ogon), zabłąkanego. Obserwacje (zdjęcia
i filmy), nawet wielokrotne, dotyczą tego samego dnia, maksymalnie dwóch dni.

Osobnik podczas dyspersji, zabłąkał się do miasta (np. szedł wzdłuż rzeki). Wójt podejmuje działania w celu umożliwienia opuszczenia gminy przez zwierzę. Jeśli jest taka konieczność odławia i wywozi zwierzę do najbliższego kompleksu leśnego (przez podmioty upoważnione przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska na podstawie art. 52 ust. 2 pkt. 3 uop).

Dowolne

Osobnik z wyraźnymi oznakami choroby (np.
uszkodzenia ciała), ewentualnie z podejrzeniem wścieklizny, nie oddala się od ludzi, a nawet podchodzi na niedużą odległość, jest agresywny.

Sytuacja wymagająca uwagi. Rekomendowane jest wykonanie dokumentacji fotograficznej/filmowej zachowania, i przesłanie do eksperta, który potwierdza przynależność gatunkową oraz doradzi w trakcie podejmowania decyzji. W przypadku konieczności uśmiercenia zwierzęcia wójt występuje z wnioskiem
o stosowne zezwolenie do Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (GDOŚ) lub Ministra Środowiska (gdy zdarzenie ma miejsce na terenie parku narodowego) –
w przypadkach nagłych może to być decyzja ustna. Po uśmierceniu należy zwierzę zważyć i wykonać szczegółową dokumentację fotograficzną, następnie przeprowadzić badanie w kierunku wścieklizny, a jeśli wynik jest negatywny, umożliwić właściwym, zainteresowanym podmiotom przeprowadzenie szczegółowej sekcji zwierzęcia dla ustalenia przyczyn nietypowego zachowania (w tym np. pobranie próby do analiz genetycznych).

Dowolne

Osobnik bez oznak choroby, przez dłuższy czas (kilka tygodni) regularnie widywany
w pobliżu budynków mieszkalnych, nie atakuje zwierząt gospodarskich, ale
zbliża się do ludzi i wzbudza
niepokój mieszkańców

Sytuacja wymagająca uwagi (pilnej) Rekomendowane przeprowadzenie inspekcji terenowej, instalacja wideopułapkek i przygotowanie raportu w terminie do trzech dni.

a) W sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego wójt składa wniosek do GDOŚ o wydanie zezwolenia na odstępstwo od zakazu zabijania,
b) w przypadku braku zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, wójt składa wniosek do RDOŚ o odstępstwo od zakazu umyślnego płoszenia (np. przy użyciu broni z amunicją kulową lub innych środków) lub odłów (pozostawienie w niewoli albo też oznakowanie nadajnikiem GPS/GSM i przesiedlenie do najbliższego dużego kompleksu leśnego). Zarówno odłowiony osobnik jak
i odstrzelony powinien zostać poddany badaniom weterynaryjnym, powinna zostać wykonana
dokumentacja fotograficzna, pomiar wagi i parametrów ciała oraz powinny zostać pobrane próby do badań genetycznych (przez właściwy podmiot prowadzący takie badania).
Analogiczna procedura na terenie parku narodowego prowadzona jest przez dyrektora parku.

W pobliżu (< 1 km) lub w obrębie dużego
kompleksu leśnego lub na terenie z przewagą obszarów leśnych.

Wilki zaatakowały zwierzęta gospodarskie po raz pierwszy, lub ataki są sporadyczne.

Hodowca natychmiast po stwierdzeniu szkody zabezpiecza ślady, składa niezwłocznie wniosek do regionalnego dyrektora ochrony środowiska o odszkodowanie. Hodowca wraz z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska ustala jakie w danym przypadku powinny być zastosowane zabezpieczenia przed kolejnymi atakami. Ww. zabezpieczenia wykonywane są samodzielnie przez hodowcę lub na zasadach współdziałania z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska. Analogiczna procedura na terenie parku narodowego wymaga udziału dyrektora parku narodowego zamiast regionalnego dyrektora ochrony środowiska.

Dowolne

Wilki często atakują zwierzęta gospodarskie

Procedura zgłaszania szkód i ich szacowania,
a także wykonywania odpowiednich zabezpieczeń taka sama jak powyżej. W przypadku wystąpienia powtarzających się co najmniej kilkukrotnie skutecznych ataków wilków na zwierzęta w jednym gospodarstwie należy przeanalizować przyczyny. Jeżeli ataki wilków nie są wynikiem zaniedbań hodowcy (takich jak pozostawiane zwierząt gospodarskich bez ochrony w nocy) poszkodowany (lub wójt gdy dotyczy to większej liczby poszkodowanych w danej gminie) występuje do Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (lub Ministra Środowiska, gdy zdarzenie ma miejsce na terenie parku narodowego) z wnioskiem o wydanie zezwolenia na umyślne zabijanie wilków wyrządzających szkody.

PROCEDURA POSTĘPOWANIA W SYTUACJACH KONFLIKTOWYCH CZŁOWIEK-WILK (PLIK DO DRUKU)